با توجه به اختیارات قانونی واگذار شده از سوی هیئت دولت به کارگروه ویژه به ریاست استاندار ، لازم است مسئولان این دیار بدون گامی عقب نشینی قاطعانه در جهت احقاق حق این دیار کوشا بوده تا مبادا طرف مقابل که گویی از سازماندهی مناسبی برخوردار است این بار ...
در پي انتشار خبرهایی از الحاق جزيره ميانكاله به استان گلستان و واكنش هاي متفاوت ، از جمله موضعگیری تند احمد علی مقیمی نماینده مردم بهشهر ، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی و بیانیه مجمع نمایندگان مازندران و همجنین نوشته های اهالی اهل قلم در استان مازندران ، يادداشتی از سوی علي نصيبي ، روزنامه نگار فعال در استان گلستان كه با نگاهي تاريخي به موضوع پرداخته است .
ادعای تعلق آشوراده به مازندران و تصمیم هیئت دولت مبنی بر تشکیل کارگروه ویژه به ریاست استاندار گلستان
آشوراده تنها جزیره ایرانی دریای شمال است که در سه کیلومتری اسکله بندرترکمن واقع شده و در اثر بالا آمدن سطح آب دریا توسط کانال طبیعی خوزینی، به صورت جزیره ای از شبه جزیره میانکاله جدا شده است .
با تصمیم مسئولان کشوری در هنگام تفکیک دو استان گلستان و مازندران ، جزیره آشوراده از لحاظ تقسیمات سیاسی و جغرافیایی تابع گلستان شد لیکن اختیار زیست محیطی آن به مازندران واگذار شد.
در این بین هم اکنون شیلات استان گلستان در آشوراده فعال و مستقر بوده و فعالیت های مختلف در این جزیره که نامی ترکمنی دارد ، اعم از خدمات دهی به مسافران و گردشگران تا صید ماهی از سوی این استان و نیز شهرداری ، بخشداری ، شیلات و فرمانداری شهرستان ترکمن استان گلستان صورت می پذیرد.
در سال 83 پس از آنکه قراردادی با شرکت خصوصی سازمان مناطق گردشگری جهان برای ایجاد تاسیسات گردشگری منطبق با محیط زیست آشوراده و با هدف توسعه گردشگری منطقه و ایجاد اشتغال در شهرستان ترکمن که بالاترین میزان بیکاری استان را داراست منعقد شد ، پیمانکار مورد اشاره از همان ابتدای کار اجرایی یعنی نقشه برداری و ... در داخل جزیره متعلق به این دیار، با برخورد شدید نیروهای محیط زیست مازندران که گویی از مقامات بالاتر دستور داشتند مواجه شد.
این در حالیست که هل فروش و رینبرگ طرف قرارداد اتریشی شرکت پیمانکار که مسئولیت انطباق طرح پیشنهادی مشاور را با استانداردهای جهانی محیط زیست برعهده آنها بود در آن زمان اظهار می داشتند : این طرح قرار است براساس آخرین استانداردهای یونسکو و سازمان ملل برای ساخت و ساز در مناطق حفاظت شده طبیعی و با توجه به استانداردهای توسعه پایدار صورت پذیرد.
براساس گفته مشاور در آن زمان ، این گروه جزیره را به ۳ قسمت تقسیم کرد. A۱، A۲ و A۳. قرار بود امکانات تفریحی، فضای تفریحی برای کودکان و محلهای خرید در قسمت A۱ احداث شوند که در حقیقت همان دهکدهی آشوراده است.بخش A۲ که در نزدیکی دروازه ورودی به پناهگاه حیات وحش قرار دارد، محل استقرار مراکز اقامتی سازگار با محیط زیست بود. در قسمت سوم که پناهگاه حیات وحش را در بر میگیرد، تاسیسات ایجادنمیشود. در این قسمت روی مسیرهای جادهای موجود، راه چوبی با ارتفاع ۷۰ سانتیمتر از سطح زمین ساخته میشود که گردشگران میتوانند با دوچرخه یا پیاده در این مسیرها از جزیره دیدن کنند. در ورودی منطقهی A۳ تعداد گردشگران ورودی کنترل میشود و در هر روز تنها تعداد مشخصی میتوانند وارد منطقه شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه اینجا را بخوانید .
لازم به ذکر است میانکاله از نظر زیست محیطی جزو مناطق زون هفت بوده که براساس قوانین هرگونه ساخت و ساز در آن غیرقانونی است. در حالی که طبق قوانین زیست محیطی به علت قرار گرفتن آشوراده در زون سه ، میتوان به گونه ای تاسیسات گردشگری در آن ایجاد کرد که نه تنها زیانی به محیط زیست وارد نکند بلکه به نفع آن که به حال خود رها شدنش خسارت بیشتری را ایجاد می کند باشد.
روزنامه گلشن مهر در شماره 276 خود و در تاریخ 9 مهر 84 ضمن اشاره به مطالعه سرمایه گذاری یک هزار میلیارد تومانی در جزیره از سوی سرمایه گذاران ایرانی داخل و خارج به نقل از نشریه اسرار می نویسد : با وساطت رئیس جمهور و حکم دادگاه مقرر شد که مطالعات و اقدامات گردشگری در این جزیره ادامه یابد ... اما متاسفانه در روز اجرای حکم ماموران اداره محیط زیست بهشهر نه تنها از ورود خودرو و وسایل جلوگیری می کنند بلکه در اراضی شیلات به گزارشگر توهین میشود و دوربین عکاسی به زور از خبرنگاران گرفته میشود ... ماموران میگویند ما به خاطر حرکتهایی که قبلا علیه گردشگران انجام داده ایم هر یک صدهزار تومان جایزه گرفته و به خاطر برخورد با شما هم جایزه خواهیم گرفت . آنها با تمسخر می گویند ما را تیتر کنید.
اینها البته در حالی بود که چند کیلومتر آنسوتر و در هفت کیلومتری پایگاه حیات وحش میانکاله ، پالایشگاه نفت امیرآباد بهشهر در حال احداث بود.
در این بین آیا به جز زورگویی و حسادت میشد توجیه دیگری بر این کار یافت ؟
در این بین با توجه به مشکلات فراوان ، در سفر اول رئیس جمهور به گرگان ، مشخص کردن مرزهای دو استان مصوب شد و در سفر سوم هیئت دولت به گرگان ، تشکیل کارگروه ویژه کشوری آشوراده با حضور نمایندگان وزارتخانه ها و سازمان ها ، و ... با ریاست استاندار گلستان مصوب شد.
به موازات جلسات متعدد و تصمیم گیری های این کارگروه ، سرمایه گذاران متعددی نیز برای فعالیت در آشوراده اعلام آمادگی کردند و زمزمه های خوبی برای تحول در این منطقه و گردشگری استان شنیده شد که گویی دوباره دوستان آنسو چه نمایندگان و چه مدیران رسانه ها ، با هیاهوی فراوان و دادن آدرس غلط قصد محروم کردن این دیار را از حق تاریخی خود نمودند.
دو سند تاریخی
در صورت ترسیم خط فرضی از آخرین نقطه مرزی دو استان به سوی شمال و جنوب ، بخشی از روستاهای گلوگاه و نیز شبه جزیره میانکاله در داخل سرزمین تاریخی گرگان قرار میگیرد.
این در حالیست که نماینده بهشهر و عده ای دیگر در آن سو در حرکتی رو به جلو و البته بیشتر خنده آور ، سخن از مالکیت بر آشوراده که کاملا در خاک این استان قرار دارد نیز بر زبان می رانند.
در این بین پرسش آنجاست که به واقع طماع و درازدست کیست ؟
آنان با این تفکر و با نیت کمرنگ کردن نام گرگان و استراباد سعی دارند در سخنان و نقشه های جعلی چاپ شده ، خلیج گرگان را خلیج میانکاله بنامند. اما به نقشه تاریخی زیر دقت کنید .
علاوه بر آنکه نام تاریخی استراباد یا همان گرگان بر این نقشه قدیمی به عنوان خلیج گرگان ثبت شده است ، حتی شبه جزیره میانکاله امروز نیز با عبارت Ashur-adeh Peninsula یا همان شبه جزیره آشوراده مشخص شده است.
تصور میکنم این نقشه تاریخی جای هیچ حرف و حدیثی باقی نمی گذارد . اما شایسته است دوستانی که امروز انگ نابالغ بودن بر گرگان زده و تمدن و تاریخ و بزرگی این دیار را انکار می کنند دقیق به نقشه زیر که مربوط به ایران عهد هخامنشی است دقت کرده تا نام پرافتخار و پرطمطراق گرگان را بر دریایی که امروز قصد دارید مالکیت ما را بر منتهی الیه شرقی آن نیز نفی کنید ببینید.
اینکه با تصمیم پهلوی سرزمین تاریخی گرگان در برهه ای از تاریخ به عنوان جزوی از مازندران قرار گرفت نباید سبب آن شود که عظمت گرگان را که گاه در سالیان دور خود به صورت مستقل عمل کرده و سفیر به دربار حکومت های دور و نزدیک گسیل میکرده و امروز مفتخر است که به همراه دیگر مناطق و استان های کشور ، جزئی از کل مام میهن ایران عزیز باشد را از یاد ببرید.
از یاد نبرید که مردمان امروز گرگان همان غیرتمندانی هستند که روزی بر فراز قلعه های دیوار ساسانی گرگان شجاعانه از مرزهای ایران محافظت کرده و روز دیگر در برابر سپاه عربی یزید ابن ملهب آنچنان مقاومت می کنند که او از ترس نماز وحشت میخواند و عصری دیگر در کنار دیگر هموطنان خود و در قالب لشگر 30 گرگان ، گردان مسلم ابن عقیل لشگر 25 کربلا ، و .... باج به صدامیان بعثی که برای به توبره کشیدن خاک ایران آمده بودند ندادند.
وظیفه ما
با توجه به اختیارات قانونی واگذار شده از سوی هیئت دولت به کارگروه ویژه به ریاست استاندار ، لازم است مسئولان این دیار بدون گامی عقب نشینی قاطعانه در جهت احقاق حق این دیار کوشا بوده تا مبادا طرف مقابل که گویی از سازماندهی مناسبی برخوردار است این بار نتواند حقوق مسلم این دیار و فرصت های این سرزمین را برای توسعه پایمال کند.
با توجه به تحرک و تکاپوی نمایندگان مازندران و تهدید وزیر کشور به استیضاح با توجه به حساسیت های پیرامونشان در آستانه انتخابات مجلس ، ضروری است نمایندگان این استان فارغ از محل حوزه های انتخابیه خود دست در دست هم به صورت منسجم و مقتدرانه با استفاده از ارتباطات و اختیارات قانونی پیگیر اجرای قانون در این زمینه بوده و بدانند که مردم این استان تیزبینانه پیگیر اقدامات آنها هستند.
امیدوارم اهل علم مازندران بدون تعصب نگری یکسویه و فارغ از اقدامات نمایشی برخی در آستانه انتخابات مجلس و نیز بعضی شانتاژهای رسانه ای ، با مطالعه کامل استدلالات مطرح شده بگویند که آیا محروم کردن این دیار از حق طبیعی شان مبنی بر سرمایه گذاری در داخل خاک و آب خود در آشوراده و ... ، درازدستی و هواپرستی است .
علی نصیبی/ روزنامه نگار