حجة‌الاسلام محمدرضا فاكر در سال 1324 در مشهد مقدس و در ميان خانواده‌اي متدين و ارادتمند به ساحت بلند علي بن موسي الرضا(ع) چشم به جهان گشود.
دوران تحصيل:
حجة‌الاسلام فاكر به دليل شغل پدرش، به اتفاق ديگر اعضاي خانواده مدتي به اصفهان آمد و در آنجا ضمن طي نمودن دروس دورة ابتدايي، با بخشي از دروس دورة مقدمات حوزه آشنا شد. سپس به مشهد بازگشت و تحصيلات خود را به صورت جدي در كنار مرقد علي بن موسي الرضا(ع) پي گرفت و پس از چندي دورة مقدمات را در خدمت اديب نيشابوري به پايان برد.
او در سال 1343 پس از طي نمودن بخشي از دروس دورة سطح به قم آمد. در قم، باقيماندة شرح لمعه را خواند و سپس در دروس رسائل، مكاسب و كفاية استادان مشهور زمان خود شركت كرد. سپس به درس خارج رفت و در اين ميان از شركت در دروس جنبي، همچون تفسير نيز غافل نماند.
استادان و دوستان:
حجة‌الاسلام فاكر در طول سالهاي تحصيل به خدمت استادان بسياري شرفياب شد. او كه دروس مقدمات را بيشتر نزد مرحوم اديب نيشابوري فرا گرفته بود، براي فراگيري شرح لمعه به نزد مرحوم مدرس يزدي رفت و بخشهايي از شرح لمعه را نزد او آموخت. در قم، باقيماندة شرح لمعه را نزد حضرات آيات صلواتي و دوزدوزاني آموخت و در درس مكاسب آية‌الله خزعلي و آيت‌الله العظمي فاضل لنكراني شركت كرد، ضمن اينكه رسائل را نزد آية‌الله العظمي نوري همداني مي‌خواند.
حجة‌الاسلام فاكر در درس كفايه الاصول مرحوم آية‌الله سلطاني طباطبايي و آية‌الله العظمي فاضل لنكراني شركت كرد و سپس به درس خارج فقه و اصول راه يافت. او در اين دوره بيشتر در درس آية‌الله العظمي گلپايگاني(ره) و آية‌الله العظمي وحيد خراساني شركت كرد. همچنين در زمينة تفسير، به درس آية‌الله مشكيني مي‌رفت. او در طي سالهاي تحصيل در دروس اخلاق استادان خود نيز شركت جدي داشت.
حجة‌الاسلام فاكر در طي سالهاي تحصيل خود با طلاب و فضلاي بسياري رابطه دوستي داشت كه از آن جمله شهيد شيخ عباس شيرازي و حجج اسلام هادي مروي، آقا ضياء مسجد جامعي و محمد حسين امراللهي را مي‌توان نام برد.
فعاليتهاي علمي و فرهنگي:
حجة‌الاسلام فاكر در سالهاي تحصيل خود، بسياري از دروسي را كه آموخته بود، تدريس مي‌كرد و پس از آن نيز، سالها به اين امر مهم در حوزه‌هاي علميه اشتغال داشت.
او تقريرات دروس خارج را نگاشته و در طول سالهاي تحصيل و پس از آن بارها به مناطق مختلف سفرهاي تبليغي و سياسي كرد.
فعاليتهاي سياسي:
حجة‌الاسلام فاكر از مبارزان خستگي‌ناپذير سالهاي پيش از انقلاب و از مدافعان اصلي انقلاب اسلامي به شمار مي‌آيد. او مبارزات خود را در دوره‌اي آغاز كرد كه در مشهد به خواندن ادبيات مشغول بود. در آن زمان او بسياري از اعلاميه‌هاي امام(ره) را در حجرة خود تكثير و يا از روي آن مي‌نوشت و سپس آن را به طور مخفيانه بر در و ديوار شهر نصب مي‌كرد يا به اطلاع ديگر هواداران انقلاب مي‌رساند.
او نخستين بار در سال 1341 دستگير و روانة زندان شد و دومين بار در 15 خرداد 1342 بازداشت شد و در زندان با حضرت آية‌الله خامنه‌اي، آشنا شد. رژيم شاه آنها را به بيگاري كشيده بود تا آنها ضمن اين كارها، تحمل و صبر خود را از دست بدهند.
او ديگر بار در اوايل سال 1352 دستگير و روانه زندان شد. و تا آخر سال 1355 در زندان بسر برد علت آن هم سخنراني وي در نهاوند بر ضد رژيم شاه و افشاگري عملكرد آن رژيم مزدور و همكاري با گروه ابوذر بود. رژيم شاه پس از انتقال وي از مشهد به تهران او را روانه زندان كرد.
از فعاليتهاي مهم حجة‌الاسلام فاكر طرح مرجعيت امام(ره) به همراه بسياري از استادان و فضلاي حوزه علميه قم، پس از درگذشت آية‌الله العظمي حكيم(ره) بود. او در اين زمينه، تصميم گرفت طي سفري به خرمشهر و آبادان و زاهدان و... علماي آن ديار را با تصميم فوق آشنا كند و براي اين كار عزم سفر كرد و ضمن ارائه آخرين اطلاعات و اخبار در بارة نهضت مردم ايران، آنان را از تصميم علماي حوزه علميه قم آگاه ساخت.
فعاليتهاي وي به پيش از انقلاب منحصر نماند. پس از انقلاب نيز وي همواره مدافع نظام بود و مدتي نيز به عنوان نمايندة امام(ره) در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به ايفاي نقش مي‌پرداخت. او چند دوره به نمايندگي از مردم مشهد در مجلس شوراي اسلامي حضور يافت و در سالهاي ظهور خط نفاق و ليبراليسم، همواره به افشاي ماهيت پليد آنان مي‌پرداخت كه از اين رهگذر، بارها مورد حمله گروههاي به اصطلاح اصلاح طلب قرار گرفت او پس از انقلاب لااقل سه بار مورد سوء قصد ضدانقلاب قرار گرفت كه از همه آنها جان سالم به در برد.
حجة‌الاسلام فاكر در پيش و پس از انقلاب با جامعه مدرسين حوزه علميه قم بوده است و امضاء او در زير بسياري از اعلاميه‌ها و بيانيه‌هاي مهم آن مركز به چشم مي خورد.
