شمال نیوز: - علی دارابی: به «آقا مجتبی» در میان دوستان معروف است. همه احترام او را دارند، متولد ١٣٣٧ است، از مبارزان و فعالان دوران انقلاب علیه استبداد وابستگی رژیم پهلوی بود .بعد از انقلاب هم در ارتش، کمیته، ستاد استقبال حضرت امام خمینی (ره) فعالیت داشت. در حین انجام مأموریت آموزشی از دو دست و چشم نابینا می شود و از آن به بعد است که در عمل نشان می دهد که نقص عضو مانع موفقیت، تلاش و خدمت نیست. بعد از ازدواج با همراهی همسر وفادارش خانم يزدانى كه چون كوه استوار و باصلابت در همه عرصه هاى زندگى همدم و همراهش بوده است و او خود از بانوان قهرمان و ايثارگرى هست كه بايد جداگانه درباره اش نوشت.

دوره کارشناسی و نيز ارشد را در دانشگاه با نمرات عالی طی می کند. آقا مجتبى درسال ١٣٧٥ به همراه جمعی از دوستانش جمعیت ایثار گران انقلاب اسلامی را تشکیل می دهد. دوره ای عضو شورای شهر تهران می شود و ... با گذشت زمان، آقا مجتبی بر فعالیت و حضور خود در عرصه خدمت به انقلاب روز به روز می افزاید. بجای آنکه راحتی را پیشه کند!

در اتخاذ مواضع صریح و شجاع است، در دفاع از امام و رهبری و انقلاب با کسی تعارف ندارد. خطیب و سخنور است. جهاد تبیین را رسالت مهمی برای خود می داند از این شهر به آن شهر و از این دانشگاه به آن دانشگاه. آقا مجتبی تواضع، مهربانی و شوخ طبعی را هم در کنار صراحت و شجاعت در هم آمیخته است. از این حیث همه او را دوست دارند و گرامی اش می دارند.

او از انقلاب طلبی ندارد و همواره خود را بدهکار انقلاب می داند. در خدمت به مردم منتی بر آنها ندارد و خود را خادم مردم می داند، با افراطی گری، تند روی مخالف است. من بیش از ۴۰ سال است با این انسان شریف، مجاهد، جانباز و مؤمن و انقلابی مأنوسم و به آن افتخار می کنم. ساليانى است افطارشب اول ماه مبارك رمضان را بر سر سفره او متنعم مى شويم.

کتاب مجتبی به روایت جانباز نابینا «مجتبی شاکری» نشر یا زهرا، زندگینامه، مبارزه و فعالیت های مجتبی شاکری را می گوید. مطالعه و خواندن این کتاب را به همه توصیه می کنم.

ما بدهکار این مجاهدان هستیم: حزب الهی واقعی همین امثال آقا مجتبی شاکری هستند. سرمایه بزرگ اجتماعی که باید *قدرشان را بدانیم* .