بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، پس از بیش از یک سال مخالفت با پایان دادن به جنگ غزه، سرانجام به آتش‌بس تن داده است. این توافق شامل تبادل اسیران و زندانیان، خروج تدریجی اسرائیل از غزه و پایان دادن به جنگ ویرانگری است که اسرائیل علیه این منطقه فلسطینی به راه انداخته است. با این حال، مخالفان در درون دولت نتانیاهو، به‌ویژه شخصیت‌های دست راستی مانند وزیر امنیت ملی، ایتمار بن‌گویر، که مخالف هر توافقی هستند که منجر به نابودی حماس نشود، ممکن است اجرای آتش‌بس را به چالش بکشند.

با وجود این اختلافات داخلی، به نظر می‌رسد نتانیاهو مصمم است که به پیشبرد آتش‌بس ادامه دهد، به ویژه اینکه این توافق همزمان با آغاز ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب ایالات متحده، است که بر لزوم پایان دادن به جنگ تأکید کرده است. در حالی که برخی سیاستمداران اسرائیلی مانند وزیر دارایی، بتزلل اسموتریچ، حاضر به پیشبرد فاز اول توافق هستند، اما هشدار داده‌اند که در صورت ادامه جنگ، از دولت استعفا خواهند داد. بقا و بقای سیاسی نتانیاهو به‌طور عمده به تعادل میان این فشارها و جلب حمایت ایالات متحده برای اقدامات آینده در غزه بستگی دارد.

شهروندان اسرائیلی که از تلفات جنگ خسته شده‌اند، به نظر می‌رسند که بیشتر به ایده پایان دادن به جنگ تمایل دارند. نتانیاهو می‌تواند از این احساس عمومی برای معرفی خود به عنوان رهبری که جنگ را به پایان رسانده و در عین حال اهداف استراتژیک را محقق کرده، استفاده کند. با این حال، جنگ باعث تلفات زیادی، انزوای بین‌المللی و تقسیمات داخلی در اسرائیل شده است و نگرانی‌هایی درباره ثبات آینده این کشور ایجاد کرده است.

منتقدان بسیاری معتقدند که اقدامات اسرائیل در طول جنگ باعث بحران اخلاقی و سیاسی شده است، با نقض حقوق بشر گسترده، از جمله جلوگیری از کمک‌های پزشکی به فلسطینی‌ها. جنگ همچنین اختلافات عمیقی را در جامعه اسرائیل نمایان کرده است و برخی هشدار داده‌اند که این کشور ممکن است در آینده با مشکلاتی در حفظ هویت خود به عنوان یک دولت یهودی مستقل روبه‌رو شود.