هند و پاکستان در آستانه جنگ دیگری - یا حداقل یک درگیری - هستند. در ۲۲ آوریل، مردان مسلح وارد یک علفزار زیبا در دره بایساران، یک مکان گردشگری محبوب در بخش شرقی کشمیر تحت کنترل هند، شدند. آنها ۲۶ نفر را به قتل رساندند و حداقل ۱۷ نفر دیگر را زخمی کردند؛ آنها به دنبال مردان هندو بودند. این بدترین حمله تروریستی به غیرنظامیان در هند از زمان قتل عام بمبئی در سال ۲۰۰۸ و مرگبارترین حمله در کشمیر در تقریباً ۲۰ سال گذشته بود.

هند مدعی است که این حمله توسط لشکر طیبه (LeT)، همان سازمان شبه‌نظامی افراطی پشت حملات بمبئی، انجام شده است. به ادعای دهلی نو لشکر طیبه روابط نزدیک و دیرینه‌ای با آژانس اطلاعاتی پاکستان، دارد که مدت‌هاست از گروه‌های افراطی برای اعمال فشار بر هند استفاده می‌کند. نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، قول «سخت‌ترین پاسخ» را داده است.

این بحران یادآور سال ۲۰۱۹ است، زمانی که یک حمله تروریستی دیگر آقای مودی را وادار به دستور حملات هوایی به یک اردوگاه آموزشی شبه‌نظامیان در بالاکوت پاکستان کرد. تصور می‌شود که این حملات - اولین حملات از سال ۱۹۷۱ - به اهداف خود نرسیده‌اند (هند این موضوع را انکار می‌کند)، اما پاکستان حمله تلافی‌جویانه‌ای را آغاز کرد. پاکستان در آن درگیری یک هواپیما را سرنگون کرد و یک خلبان هندی را به اسارت گرفت که به نظر می‌رسید بازگشت او به خنثی کردن بحران کمک کرده است. حملات بالاکوت لحظه‌ای سرنوشت‌ساز بود. پیش از آن، هند عمدتاً به حملات سطحی نیرو‌های ویژه بر فراز خط کنترل، مرز بالفعل کشمیر، به عنوان نوعی تلافی متکی بود. به نظر می‌رسید که حملات هوایی، اعتماد به نفس جدید هند را نشان می‌دهد.

به عقیده کارشناسان اقدام نظامی هند در روز‌ها یا هفته‌های آینده محتمل است. جی. دی. ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا، در طول حملات در هند بود و دولت ترامپ حمایت قوی خود را اعلام کرده است. پاکستان موضع نسبتاً ضعیفی دارد. این کشور از حمایت دیپلماتیک کمی در غرب برخوردار است، اقتصادش در تنگنا قرار دارد و از شورش فزاینده اسلام‌گرایان در داخل کشور رنج می‌برد. برخلاف سال ۲۰۱۹، هند موشک‌های SCALP دارد که به آن اجازه می‌دهد در حالی که در حریم هوایی هند باقی می‌ماند، اهداف را هدف قرار دهد. (این موشک‌ها مشابه موشک‌های Storm Shadow هستند که توسط اوکراین برای حمله به روسیه استفاده می‌شوند.) هند همچنین می‌تواند از موشک‌های BrahMos که به طور مشترک با روسیه توسعه داده است، استفاده کند.

هدف مهم است. آیا هند به مکان‌هایی در کشمیر تحت کنترل پاکستان پایبند خواهد ماند که تنش کمتری ایجاد کند؟ یا مانند بالاکوت، به قلمرو بلامنازع پاکستان حمله خواهد کرد؟ آیا اطلاعات دقیقی در مورد اهداف با ارزش لشکر طیبه دارد، یا به یک حمله نمادین که خسارت کمی وارد کند، اما به عنوان «بازگرداندن بازدارندگی» تلقی شود، راضی خواهد شد؟ آیا هند در موقعیتی خواهد بود که تلافی اجتناب‌ناپذیر پاکستان را دفع کند؟ جایگزین اقدام نظامی می‌تواند کشتار هدفمند باشد.