سرپرستی پرسپولیس از همان روزی دردسرساز شد که حکم آن را به نام سعید شیرینی نوشتند. شروع دردسرها، انتقاد پیشکسوتانی بود که سال‌ها به خاطر پرسپولیس دویده و صندلی دست راست سرمربی را حق خود و همدوره‌هایشان می‌دانستند. بعد بحث چک‌های بی‌محل بر سر زبان‌ها افتاد که به خاطرشان، باشگاه به بازیکنان جدا شده از پرسپولیس توپید و حالا هم که رسیده‌ایم به بازداشت سعید شیرینی به خاطر چک‌های بی‌محلی که به طلبکاران داده.
جالب‌تر از این اتفاق اما واکنش مدیرعامل مستعفی باشگاه است که می‌گوید:
من در پرسپولیس سمتی ندارم و نمی‌توانم در مورد شیرینی صحبت کنم. بهتر است علی پروین در این باره پاسخگو باشد!
رویانیان شایعه بازداشت خودش را هم رد می‌کند: «اگر چنین اتفاقی برایم افتاده چرا خودم خبر ندارم؟ این روزها صحیح و سالم در حال زندگی کردن هستم و برای خودم می‌چرخم! از پرسپولیس که بیرون آمدم هر روز سر کارم هستم و نمی‌دانم این شایعات از کجا نشات می‌گیرد. البته اینها را چند نفری که با من دشمنی دارند، مطرح می‌کنند.»
از همان ابتدا هم مشخص بود که محمد رویانیان کنار کشیده تا وقتی مشکلات پرسپولیس یکی یکی رو شد، چیزی گردنش نباشد وگرنه خوب می‌دانست که تا آخر فصل کسی صندلی مدیریتش را صاحب نخواهد شد. رویانیان به قول خودش دیگر سمتی در پرسپولیس ندارد که بخواهد درباره مشکل پیش آمده برای شیرینی اظهارنظر کند اما مگر نه اینکه آن روزی هم که می‌گفت؛ «تا آخر سال 93 صد میلیون تومان برای باشگاه درآمدزایی می‌کنم» هنوز مدیرعامل بود یا شاید سمت دیگری داشت؟ یا در پرسپولیس چه کاره بود که به وزارت ورزش توصیه کرد یا مدیریت باشگاه را به منتقمی بسپارند یا کلا پرسپولیس را بگذارند در اختیار دایی؟ راستی مگر همین رویانیان نبود که سعید شیرینی را به پرسپولیس آورد؟ مگر به خاطر سعید شیرینی با همه پرسپولیسی‌ها درنیفتاد که حالا اینگونه درباره‌اش اظهارنظر می‌کند و همه‌چیز را می‌اندازد گردن علی پروین؟
